مرا در جانم دوستیست که در روزگار سختی تسلایم میدهد و آنگاه که رنج ایام هجوم میآورد، او مونس من است. آنکس که در درون خویش مونس ندارد در حسرت میمیرد، چرا که زندگی از درون انسان میجوشد و از پیرامون نمیآید.
📕 زیبایی زندگی
✍🏽 جبران_خلیل_جبران
مرا در جانم دوستیست که در روزگار سختی تسلایم میدهد و آنگاه که رنج ایام هجوم میآورد، او مونس من است. آنکس که در درون خویش مونس ندارد در حسرت میمیرد، چرا که زندگی از درون انسان میجوشد و از پیرامون نمیآید.
📕 زیبایی زندگی
✍🏽 جبران_خلیل_جبران
مراقبت و نگهداری از گیاه رو به کودک آموزش بده. با سلیقه ی خودش یک گلدون واسش بخر.
کودک با این کار، لذت مسئولیتپذیری رو تجربه میکنه.
🌱معجزه رشد گیاه و معجزه رشد کودک ترکیب بینظیری هست؛ اونو از دست نده...
#فرزند #فرزندپروری #معجزه
یکی از مصیبتهای انسانی این است، که حتی در عشق نیز رابطه ایجاد میکنیم.
آنگاه عشق از دست میرود.
عشق نباید یک رابطه باشد. باید آن عاشق یا آن معشوق بشوی. باید دیگری بشوی و بگذاری که دیگری تو بشود. باید درهم ادغام شوید. تنها در این صورت است که تضاد متوقف میشود. وگرنه عشق یک مبارزه و تضاد میشود.
اگر وجود داشته باشی، آنوقت سعی میکنی که سلطه داشته باشی، آنگاه میل به مالک شدن خواهی داشت، آنوقت مایلی که ارباب باشی، آنوقت بهره کشی وارد میشود. آنگاه دیگری یک وسیله میشود، نه یک هدف.
اندیشهورزترینِ مردمان، اگر که دلیرترین نیز باشند، دردناکترین بلاهایی را نیز از سر میگذارنند که هیچکس نگذرانده است: ←امّا درست به همین خاطر است که زندگی را پاس میدارند، زیرا ایشان را با بزرگترین دشمنیِ خویش رویارو کرده است.
عشق و رنج دو روی یک سکهاند و ارزش عشق به اندازهٔ رنجی است که آدم از بابت آن میکشد و اگر عشق همینطور مفت و مجانی پای آدم تمام شود در واقع عشق نبوده و فقط خودش را گول زده.
همهٔ ما در عشق آسیبپذریم، این آسیبپذیری جزئی از عشق است، ما از نظر احساسی در برابر آنهاییکه دوستشان داریم بیدفاعیم و به همین دلیل گاهی بهطرزِ اجتنابناپذیری با کلمات با رفتارهای نسنجیده یکدیگر را میآزاریم.
📕 محکم در آغوشم بگیر
⛅️ به قول بزرگ علوی؛ بیا ناامید نشیم، شاید دردی که امروز تحمل میکنی، راهِ نجات تو در آینده باشه✨
که نخی ناپیدا، از جنسِ روح هست میانِ عاشق و معشوق، که عاشق را در یک دریا جمعیّت به قطرهی عزیز میرساند.
📕 بر جادههای آبی سرخ
آزار دیدن از خاطرات یک چیز است و به خاطر آوردن آنها با صدای بلند یک چیز دیگر. عزیزم، شاید بهتر باشد که تاریخ را همانطور که هست، یک گوشه رها کنیم. یادآوری زیادِ خاطرات ثُبات شخص را برهم میزند و حال و چیزهای کمی را که از آینده باقی مانده حریصانه میبلعد.