نگاه همه به پرده سینما بود.
(جشنواره فیلم های 10دقیقه ای ...)،
اکران فیلم شروع شد.
شروع فیلم:
تصویر سقف یک اتاق بود...
دو دقیقه از فیلم گذشت....
چهار دقیقه دیگر هم گذشت...
هشت دقیقه‌ی اول فیلم تنها تصویر سقف اتاق بود!!! صدای همه درآمد.
اغلب حاضران سالن سینما را ترک کردند.
ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین و به یک کودک معلول قطع نخاع خوابیده روی تخت رسید.....
جمله زیرنویس فیلم:
این تنها 8 دقیقه از زندگی این انسان بود و شما طاقتش را نداشتید.
چه حقه ی کثیف بیستی!