میخوام بهت بگم که
هستند آدمایی که
دنبال سواستفاده نیستند
دنبال رنج دیگران نیستند
به سختی کار میکنند
به زور امیدشونو حفظ میکنند
برنامه کن نیستند
به جای فرار از واقعیت با الکل و مواد باهاش رو به رو میشن
از آدمی به آدم دیگه حرکت نمیکنند
پای انتخاباشون و سختی هاش وایمیسن
خوشحالی بقیه براشون مهمه
از این آدما هست ولی اندک.
تنها کاری که میتونیم در قبالشون‌کنیم
آزارشون ندیم
همین…
دوست ندارم دوستای زیادی داشته باشم، دوست ندارم موبایلم زیاد زنگ بخوره، نمی خوام راجب قدمای بعدیم به کسی توضیحی بدم، دوست ندارم دلیل رفتارام یا درمورد هرچیزی به کسی توضیحی بدم.
حتی حوصله ی واکنش نشون دادن به کارای بد دیگران و حواشی که همیشه پیش میاد و ندارم، تو اون نقطه از زندگیمم که می خوام دورم خلوت و سکوت باشه تا ذهنم بتونه تموم تمرکزشو بذاره روی خودم، حال خودم، پیشرفت کردنم، زندگیم و آیندم.
منم که جور و جفا دیدم و وفا کردم
توئی که مهر و وفا دیدی و، جفا کردی.