فرض کنید موبایلی نو و مدل بالا به شما می‌دهند با باتری صددرصد شارژ. شما میتوانید نهایت بهره را از این موبایل ببرید؛ اما مسئله‌ای هولناک در میان است: این موبایل شارژر ندارد. اصلن سوراخی ندارد که سیم شارژر را در آن فرو کنید. حالا از این موبایل چطور استفاده می‌کنید؟
در پندار من این استعاره‌یی از عمر ماست. خاموشی نزدیک‌تر از تصور است و شارژری هم در کار نیست. به صحیح‌ترین شکل ممکن هم که از این موبایل استفاده کنیم بیش از سه چهار روز روشن نمی‌ماند.
از اندیشیدن به مرگ نمی‌توان و نمی‌باید گریخت. گاهی که توی لایوها از مرگ می‌گفتم بعضی دوستان انگار که سوسک دیده باشند چندششان می‌شد. با پنهان‌کردن مرگ در زیر فرش، نامیرا نمی‌شویم، فقط ناغافل ارزشمندترین دارایی‌مان، یعنی عمر، مفت از چنگ می‌رود.
مرگ را توی ذهنمان «سنجاق📌» می‌کنیم تا زندگی را فراموش نکنیم.
- ۰۲/۰۲/۲۷