ما که پول نداشتیم دماغمان را عمل کنیم و گونه بکاریم، ما که خط لب نداشتیم و مژه مصنوعی نداشتیم، ما که موی بلوند و قدِ بلند نداشتیم، ما که چشم‌هایمان رنگی نبود، رفتیم و کتاب خواندیم و با هر کتابی که خواندیم، دیدیم که زیباتر شدیم، آن‌قدر که هربار که رفتیم در آینه نگاه کردیم، گفتیم: خوب شد خدا ما را آفرید وگرنه جهان چیزی از زیبایی کم داشت.
می‌دانی آن جراح که هر روز ما را زیباتر می‌کند، اسمش چیست؟ اسمش « کتاب» است.
چاقویش درد ندارد، اما همه‌اش درمان است.
هزینه‌اش هم هرقدر که باشد به این زیبایی می‌ارزد.
من نشانی مطب این پزشک را به همه‌ی زنان می‌دهم:
به اولین کتابفروشی که رسیدید، بی وقت قبلی داخل شوید، آن طبیب مشفق، آنجا نشسته است، منتظر شماست.