زندگی، هدیه ی عجیبی ست. اول آدم بیش از اندازه قدر این هدیه را می داند. خیال می کند زندگی جاوید نصیبش شده. بعد این هدیه دلش را می زند. خیال می کند خراب است. کوتاه است. هزار عیب رویش می گذارد. به طوری که می شود گفت حاضر است دورش بیاندازد. ولی عاقبت می فهمم که زندگی هدیه نبوده، گنج بزرگی بوده که به آدم وام داده اند. آنوقت سعی می کند کاری کند که سزاوار آن باشد ... .
ما نمى‌توانیم جلوى افکار منفی‌مان را بگیریم که از ذهنمان رد نشوند ولى می‌توانیم مثل پرنده‌هاى در گذر نگاهشان کنیم و غرقشان نشویم و برایشان در ذهنمان لانه نسازیم که جا خوش کنند !
مثلا وقتى افکارمنفى شرایط روزمره، از ذهنمان عبور مى‌کنند از آنها فاجعه‌سازى نکرده و با آن از آینده تصویرسازى نکنیم، بطوریکه این افکار تمام فکرمان را اشغال کنند و بیرون نروند !
وقتى مسئله اى از اختیار ما خارج است با غرق شدن در آن، فقط خودمان و ذهنمان را براى پیدا کردن راه حل هاى احتمالى ضعیف مى‌کنیم و خلاقیتمان را از بین مى‌بریم !
بهتر است در این مواقع فرض کنیم که این مسئله نباشد و به این فکر کنیم که در آن شرایط چه کارهایى مى‌توانیم انجام دهیم و سپس در جهت اقدام به انجام کارهاى مورد نظر تلاش کنیم و صبور باشیم !
واسه هیچ کس، تاکید می کنم هیچ کس، خودتونو به آب و آتیش نزنید. هرکجا دیدید اون آدم ازتون چیزی می خواد یا تقاضای کاری رو داره که برای شما خط قرمز محسوب می شه، بکشید کنار. حتی اگه به قیمت از دست دادن اون آدم براتون تموم بشه. چون آدمی که شمارو دوست داشته باشه و براش مهم باشید، هیچوقت با پا نمی اد روی چیزایی که حساسید و هیچ وقت، با هیچ حرکتی شمارو آزار نمید ه. دیر فهمیدن این موضوع هیچ نتیجه ای به جز عذاب وجدان و درگیری با خودتون نداره.
تنها در یک صورت رابطه به صلح و آرامش
می‌رسه؛
«اینکه هر دو نفر تلاش کنن دنیا رو از دید
طرفشون ببینن.»
در واقع باید وارد دنیای درونی پارتنرمون
بشیم و ببینیم دقیقاً چه حساسیت‌هایی داره،
حتی اگه یه مسئله‌ای من رو آزار نمی‌ده
ولی برای اون مهمه باید سعی کنم درکش
کنم.
باید تمرین کنم موضوعات مختلف رو با
منطق اون تفسیر و تحلیل کنم.
آدم ها باید یک چیز را درباره خودشان بدانند
من کجا خوشبختم؟
و لزوما، منظور از کجا یک مکان جغرافیایی نیست، منظور نقطه لذت زندگیست..
هرجا هستید شاد باشید...
گاهی باید
بزرگترین گناه کسی را
به کوچکی دلش بخشید...
اما نباید بزرگی دل کسی را
به خاطر یک اشتباه کوچک
فراموش کرد...
اگر حق با شماست، خشمگین شدن نیازی نیست
و اگر حق با شما نیست، هیچ حقی برای عصبانی بودن ندارید .
دریا تا وقتی توش غرق نشدی میخوادت
اما وقتی غرق شدی پست میزنه
این قانون تو روابط آدم ها
حرف اول رو میزنه
ظاهر عالی و درونی پوچ... حکایت خیلیهاست!
ظاهر آدما بعد دو سال براتون مثل گونی برنج عادی میشه
تنها چیزی ک میمونه باطنه.
باطن رو بشناسید و عاشق باطن شید که
یقینا رستگار خواهید شد.
#گوهر_شناس باشید.
دیشب تو اینستا پرسیدم چی شد که دلتو برد؟ یکی نوشته بود: هیچی رو سخت نمی‌گرفت، اذیت نمی‌کرد، کش نمی‌داد، سریع بیخیال می‌شد، گیر الکی نمی‌داد، برای حریم شخصیم ارزش قائل بود، حد خودشو می‌دونست، بهم احترام می‌ذاشت، بحث و دعوا رو طولانی نمی‌کرد.
و داشتم فکر می‌کردم آدمایی که این خصوصیاتو ندارن چقد منزجز کننده و بیخودن.