یکی از مصیبت‌های انسانی این است، که حتی در عشق نیز رابطه ایجاد می‌کنیم.
آنگاه عشق از دست می‌رود.
عشق نباید یک رابطه باشد. باید آن عاشق یا آن معشوق بشوی. باید دیگری بشوی و بگذاری که دیگری تو بشود. باید درهم ادغام شوید. تنها در این صورت است که تضاد متوقف می‌شود. وگرنه عشق یک مبارزه و تضاد می‌شود.
اگر وجود داشته باشی، آنوقت سعی میکنی که سلطه داشته باشی، آنگاه میل به مالک شدن خواهی داشت، آنوقت مایلی که ارباب باشی، آنوقت بهره کشی وارد می‌شود. آنگاه دیگری یک وسیله می‌شود، نه یک هدف.
- ۰۱/۱۱/۰۸
عالی بود ..