آن فرد/سازمان/کشوری که هوش و نگرش استراتژیک دارد سه تفاوت اساسی با بقیه دارد:
۱-متمرکز بر هدف است. یعنی می داند چه چیزی هدف است و بر آن متمرکز می شود.
۲- درگیر حواشی نمی شود. فرق بین حاشیه و محتوا، بین فرع و اصل و بین قله و دامنه را می داند.
۳- انرژی محدود خود را ذخیره می کند بی جهت به هدر نمی دهد. و در آرامش به هدف نزدیک می شود.
امریکاییها بازاریابی را اینگونه تعریف می کنند:
بازاریابی جنگ است منتهی از نوع متمدنانه.
اگر بپذیریم که بازاریابی جنگ است آنگاه این پرسش مطرح می شود که هدف از جنگ چیست؟ در جنگ واقعی هدف تصاحب سرزمین است و در جنگ بازاریابی هدف تصاحب سهم بازار است.
❓سوال . آیا الان در جنگ اقتصادی هستیم یا نیستیم ؟ قطعا پاسخ مثبت است.
🔸آیا در جنگ واقعی اتاق فرماندهی نمی خواهد؟
🔸آیا در جنگ واقعی واحد اطلاعات عملیات نمی خواهد؟
🔸 سرباز خط مقدم و خط شکن نمی خواهد؟
🔸 توپخانه نمی خواهد؟
🔸آیا در جنگ واقعی اتاق فرماندهی از سربازان تشکیل می شود؟
🔸 آیا در جنگ واقعی اتاق فرماندهی از افسران تشکیل می شود ؟
نه.نه.نه .از ژنرال های دوره دانفوس گذرانده تشکیل می شود.
✅ در جنگ اقتصادی (بازاریابی) چی؟
🔸 در جنگ اقتصادی،سربازان خط مقدمش فروشندگان هستند.
🔸 در جنگ اقتصادی ،اطلاعات عملیاتش واحد تحقیقات بازاریابی است.
🔸 در جنگ اقتصادی ،واحد توپخانه اش تبلیغات است.
🔸افسرانش مدیران بازاریابی و فروش هستند.
هیچ کس جز خدا پشت آدم نیست ،
عمرت رو پای چیزی بذار که ارزش داشته باشه .
صادرکننده ایرانی امروز محصول محور است در حالیکه باید مشتری محور باشد
صادر کننده ایرانی امروز ارتباطات بیزینسش بازرگان محور است در حالیکه باید حضور محلی بازار محور باشد
صادر کننده ایرانی امروز با فرهنگ بازار ایران در حال تجارت هست در حالیکه باید الگوهای فرهنگی و رفتاری بازار هدف را دنبال کند
صادرکننده ایرانی امروز به دنبال سود بالاست در حالیکه باید دنبال سود کم و خدمات عالی در بازار هدف صادراتی و گردش مالی بالا باشد
صادر کننده ایرانی امروز تجارتش یک فرایند خطی است در حالیکه باید یک سیستم ارزش باشدد
صادرکننده ایرانی باید تمام مجوزهای جهانی را برای صادرات موفق داشته باشد
صادرکننده ایرانی باید سیستم ترویج کننده ، توزیع کننده ، وصل کننده ، آگاه کننده توانا کننده در بازار محلی داشته باشد
صادرکننده ایرانی باید توانمندیهای کشور هدف خود را در بازار ایران و سایر کشورهای واردات کند
صادرکننده ایرانی باید شرکای کلیدی محلی در بازار هدف صادراتی داشته باشد
صادرکننده ایرانی باید به توسعه مسوولیت اجتماعی خود در بازار هدف توجه کند
مهمترین کاری که یک پدر می تواند برای فرزندانش انجام دهد
اینست که عاشق مادرشان باشد .
روز پدر مبارک
شما آزاد نخواهید بود ،
تا زمانیکه آزادی ماای نداشته باشید .
حس کردن خوشبختی حس کردن مسیری است که خودمان تلاش می‌کنیم تمامش کنیم امّا موضوع اصلاً تمام کردن یا نکردن نیست، موضوع تلاشی است که در مسیر انجام میدهیم. این تلاش هرچقدر سخت‌تر باشد و مسیر با چالش‌های بیشتری همراه باشد، احساس خوشبختی عمیق‌تر خواهد بود، مخصوصاً اگر بتوانیم مسیر را به پایان برسانیم.
📕 تکه‌هایی از یک کل منسجم
چرا محصولات ایرانی با ریبرندینگ و پکینگ و فرآوری توسط کشورهای دیگر در بازارهای جهانی به چند برابر ارزش پایه فروخته می شود و به کل ایران سهمی ناچیز و یا صفر در جریان جهانی محصولات دارد ؟
به دلیل فقدان موارد ذیل :
1_کسب و کار نوین یعنی ارتباطات، رسانه و شبکه سازی
2_صادرات فناوری است و ما عرفی و عادت محور فعال هستیم
3_عدم استفاده از دانش
4_نبود زنجیره تامین و ارزش صادرات محور
5_نگرش و رفتار ناکارآمد بیزینس'من های ایرانی
6_ناکارآمدی اتاق های بازرگانی و سایر نهادهای تسهیلگر بخش خصوصی مرتبط با صادرات
7_نبود زنجیره خدمات چهارگانه از مبدا تا مقصد برای مشتریان صادراتی
8_نبود بیزینس مدل هوشمند برای همکاری با مشتریان کلیدی شریک در بازار هدف صادراتی
9_نبود زنجیره خدماتی، تسهیلگر و توسعه دهنده حرفه ای محصولات صادراتی
10_کوچک بینی بزرگان صادراتی و ضعف عمده ایشان به دلیل پندار غلط و عدم توجه ایشان به خلق اکوسیستم بین المللی با حضور صد هزارها فعال
11_نبود زنجیره فروشگاه های فیزیکی و یا دیجیتال کوچک،متوسط ، بزرگ ایرانی در بازارهای هدف صادراتی
12_نبود رسانه های فعال اینترنتی بین المللی به زبان های زنده دنیا
13_ عدم استفاده از شبکه های انسانی در بازارهای هدف صادراتی
بازار یعنی توده مردم
وقتی در بازارهای صادراتی ، محصولات ایرانی توسط نود و نه درصد مشتریان کف بازار شناخته نشده یا به عنوان محصولات بی کیفیت در نظر گرفته می شود و از طرفی کسب و کار صادراتی ایرانی استاندارد ها جاری و معمول در سالیان متمادی بازارهای های صادراتی را رعایت نمی کند و به ترندها و مدها کوتاه مدت اهمیتی نمی دهد و از طرفی در تامین کالا و خدمات خرده مالکیتی وجود دارد و شوریختانه زنجیره تامین و ارزش کنسرسیوم قوی برند ایرانی وجود ندارد و حتی برندهای ایرانی شبکه انسانی همراه در بازار محلی صادراتی نساختند .
واقعا مسخره است شرکتهای مدیریت صادرات و پلتفرم های آن لاین آموزش، تسهیلگری و خدمات صادرات ایرانی مانند دولت به شوآف بدون کارایی و اثربخشی مشغول هستند
نمونه های مسخره ای مانند :
بستر و خط ورود کالاهای ایرانی را به هایپرمارکت بزرگ فلان کشور هدف صادراتی را راه اندازی کردیم
ایجاد شوروم های بی هدف و ناآشنا در بازار محلی صادراتی و جلسات دولتی و با بازرگانان در کشور هدف صادراتی
راه اندازی آموزش های بی اثر حضوری و آنلاین در موضوع صادرات با اسم های دهان پر کن
راه اندازی پلتفرم های بازارساز فقط آشنا در ایران و ضعیف و بعد از مدتی هم به زباله دان تاریخ پرت میشن
انفجار اطلاعات درگاه ها ، نقاط تماس و فعالان و حتی درخواست های خرید مثلا موثر امابدون کارایی در اکوسیستم صادراتی تان
راه اندازی شتاب دهنده های مسخره صادراتی
راه اندازی نشست های تجاری ، نمایشگاه هایی که فقط جیب برگزار کنندگان پر می شود
راه اندازی رسانه های دو زاری صادرات و وارداتی که سواد پایه رسانه ای هم ندارند
راه اندازی پایانه صادراتی در مبداء به جای مقصد صادراتی
فروش پکیج های اطلاعاتی ، آموزشی بدون تاثیر اما به نرخ گران برای خریداران
آقایان و بانوان فعال در تسهیلگری و خدمات صادرات
اگر می خواهید کار حقیقی و موثر در صادرات ایران انجام بدهید باید توده مردم بازارهای صادراتی را با خودتان و محصولات ایرانی همراه کنید
صادق باشید
مرگ خلاقیت ، نوآفرینی و نوآوری در مدل کسب و کار، و همچنین مرگ خلاقیت در بازاریابی محصول و خدمات .... عامل بدبختی نود و نه درصد کسب و کارهای ایرانی در بازارهای صادراتی است.
نمونه :
افغانستان جنگ زده ، اسیر طالبان در صادرات فرش از ایران در بازارهای بین المللی پیشی گرفت !!
این افتخار بزرگ مبارک اتاق های بازرگانی ، سازمان توسعه تجارت ، اساتید تجارت بین الملل پر مدعا که مانند قارچ در شبکه های اجتماعی در قالب لایو، کارگاه ، رویداد ، سمینار، پکیج رویش و پویایی دارند ، پویش ها و چالش های صادراتی، کسب و کارهای صادرات محور، وزارت صنایع دستی، سازمان عریض و طویل ملی فرش ایران .