بچه مطیع بار نیاوریم

من بچهٔ مطیع بار نمی‌آورم.

 

در کلاس‌هایم حکمرانی نمی‌کنم و حواسم هست ادای صاحبان قدرت این مملکت را که بزرگ‌ترین حربه‌شان جدیت و تنبیه و تهدید و نگاه بالا به پایین توخالی است را درنیاورم.

 

بارها در کلاس‌هایم صدایم بلند شده.

بارها آنچه را درست می‌پندارم با تحکم بیان کرده‌ام و زیر بار خلافش نرفته‌ام.

بارها اعتراف کرده‌ام آدم نقدپذیری نیستم چون نقد را می‌شناسم و هر مخالفتی را آگاهانه نمی‌دانم‌.

 

و با همهٔ این‌ها، تلاشم در ساعات تدریس بر این بوده که دانشجوی مطیع و فرمانبردار و استاندارد‌ و تسلیم بار نیاورم.

 

مستقیم و غیرمستقیم بچه‌هایم را به از خط بیرون رفتن، طغیان کردن، داشتن صدا و زیر سوال بردن خط‌قرمزها دعوت کرده‌ام.

 

▫️چون فکر می‌کنم بس است.

 

مدرسه این وظیفۀ احمقانۀ تسلیم بارآوردن را در نهایتِ تلاش ثمربخشش به طرزی مضحک انجام می‌دهد. کلاسِ من حداقل ادامۀ این سیستمِ تسلیم‌پرور نباشد.

 

▫️شاید از همین‌جاست که واژۀ «نقد» با این ظاهر زمختش این چنین برایم جذاب است.

 

شاید دلیلش این است که آدم بله‌قربان‌گویی نیستم و به‌تبع آن هیچ‌وقت کارمند خوبی نبودم چون متاسفانه سال‌های مدرسه دانش‌آموز خیلی خوبی بودم.

 

▫️نقد و تسلیم باهم نمی‌خواند.

 

برای نقد کردن باید نه بگویی.

 

برای نه گفتن باید خودت را آسیب‌پذیر کنی.

 

برای آسیب‌پذیر بودن باید خطر طرد شدن و مسخره شدن در جمع را به جان بخری.

 

برای مسخره بودن باید مثل اکثریت سکوت نکنی.

 

برای در اقلیت بودن باید فکر و مخالفت کنی.

 

▫️تسلیم مسیر همواری ست.

و از دید من پر از لجن.

نقد و مخالفت ناهموار است.

و از دید من عطرآگین.

 

 

MT

اگر بزرگواری گاهی باید با تمامِ حقیقتت ببازی

بچه که بودم رو دوچرخه انقد تند رکاب می زدم که هیچ ماشینی بهم نرسه اما همیشه به ماشین ها می‌باختم. امروز که پشت ماشین بودم، دیدم یه بچه داره تند تند رکاب میزنه و نگام می کنه. پامو‌ از رو گاز برداشتم و جاموندم، عقب افتادم تا آدم بزرگه تا حقیقت، به رویای بچگی ببازه. 

 

 

چی شد که دلتو برد ؟

دیشب تو اینستا پرسیدم چی شد که دلتو برد؟ یکی نوشته بود: هیچی‌ رو سخت نمی‌گرفت، اذیت نمی‌کرد، کش نمی‌داد، سریع بیخیال می‌شد، گیر الکی نمی‌داد، برای حریم شخصیم ارزش قائل بود، حد خودشو می‌دونست، بهم احترام می‌ذاشت، بحث و دعوا رو طولانی نمی‌کرد.

 

‏ و داشتم فکر می‌کردم  آدمایی که این خصوصیاتو ندارن چقد منزجز کننده و بیخودن.

لذت و اثر خدمت رایگان

وقتی انجام می‌دهی و همه زمینی‌ها را رها میکنی...

وقتی از ته قلب و سراسیمه میدوی به سمت کاری که حتی قرار نیست ریالی دستمزد بگیری...

وقتی انجام میدهی و آن پیرزن با تمام وجودش تشکر می‌کند...

وقتی بعد از کار میخواهی دوان دوان برگردی که نکند ذره ای غرور بگیرتت اما آن پیرزن خواهش می‌کند که دقیقه با او هم سفره شوی و از میزبانی کردن برایت حس دل‌خوشی دارد...

وقتی می‌گوید اگر مجدد به دردسر دچار شد می‌تواند رویت حساب کند یا نه ؛

وقتی جواب می‌دهم به روی چشممم...

و وقتی حین خروج کلاه به سر عینک به چشم و هندزفری به گوش می‌زنم و تند تند راه می‌روم و سرعت تند می‌کنم و میدوم و میدوم و میدوم‌‌‌‌....

 

همه این لحظات را لذت میبرم ، پرمی‌کشم ، 

می‌خواهم تک تک این ثانیه را مداوما زندگی کنم . 

 

همیشه دستی پشت پرده است که بگذاری و بگذری ، برایت حساب میکند ؛ دوبل و سوبل هم حساب می‌کند.

همه این خدمت ها را خریدارم . 

چون شادی آور است ،

چون هم‌افزایی را باعث می‌شود ،

 چون باعث می‌شود دل بکنیم از اغیار ؛

دلخوش باشیم به هم .

#محسن_توحیدی

 

یک‌ نسخه کلی برای هرگونه موفقیتی

 اگر می‌خواهید موفق باشید این ۹ کار را نباید انجام دهید ⬇️

 

- انتظار نداشته باشید همه چیز عالی باشد

- هر وقت لازم است نه بگویید

- به خودتان چیزهای منفی نگویید

- فقط روی امروز تمرکز نکنید

- اهدافتان را فراموش نکنید

- منزوی نشوید

- خودتان را با هیچکس مقایسه نکنید

- در گذشته زندگی نکنید

- آدم‌های دروغگو را تحمل نکنید

 

 

چگونه هم شاد باشیم هم موفق ؟

تا زمانی که یاد نگیرید چگونه با افرادی که با شما موافق نیستند صبور باشید،

نه شاد خواهید بود و نه موفق!

 

 

دارم از یک آدم موفق مثل تو🫵 حرف میزنم

کسی که ذهنش درگیرِ خودش، اهدافش و خوشیای زندگیش باشه وقت نمیکنه زندگی بقیه و حرفاشونو نقد کنه، وقت نمیکنه از کسی بد بگه، کسی رو مسخره کنه یا خودشو با کسی مقایسه کنه.

میدونی که از کی دارم حرف میزنم؟

از یه آدمِ موفق مثل تو 🫵

پیشرفت تو و شاخص سنجش دیگران

پیشرفت خودت را، با متر فرد دیگری اندازه گیری نکن. 

آدم ها متفاوتند ... 

و تنها رقیب هرکسی، خودش است...