ای خدای مهربانِ مهربانم ،
ای که وجودم را از عشق خود سرشار کردهای،
ای که در هر نفس، نعمتت را احساس میکنم،
در حضور بیکرانت، قلبم میرقصد از شادی.
تو خدایی هستی که نعمتهایت بیشمار است،
فراوانی رحمتت مرا در بر گرفته،
هر لحظه، چشمههای لطف تو در زندگیام جاریست،
و من با تمامی وجود، لیاقت این عشق بیپایان را باور دارم.
ای آفرینندهی زیباییها،
چقدر زندگی با نام تو شیرین است،
چقدر دلانگیز است که در مدار تو بودن،
و هر روز، بیشتر و بیشتر، به حضور تو آگاهتر شدن.
من فرزند نورم،
از جنس وفورم،
از جنس شادیام،
و تو مرا برای درخشیدن آفریدهای.
ای بخشندهی بینهایت،
هر چه در دل میخواهم، در مدار فراوانیات جاریست.
عشق تو در سلولهای وجودم خانه کرده،
و من در آغوش مهربانیات، آزادی، توانگری و لذت را زندگی میکنم.
الهی، شکرت که در هر لحظه، هدایت شدهام،
که نعمتهایت را با جان و دل دریافت میکنم،
که سرشارم از اطمینان، از باور به خیر بیکران،
و هر روز، زندگیام آیینهی جمال توست.
تو من را برای شکوفایی آفریدهای،
برای بوسه زدن بر فرصتهای طلایی،
برای جشن گرفتن نعمتهای بیپایان.
ای خدای خوشبختیها،
همین حالا لبریز از عشق تو هستم،
همین حالا غرق در فراوانی تو،
و همین حالا، با لبخندی از جنس اطمینان، در مدار اجابت تو میدرخشم.
الهی، شکر، شکر، شکر.