خداوند خدا، پیش از آنکه انسان را بیافریند، عشق را آفرید
چرا که میدانست انسان، بدون عشق، درد روح را ادراک نخواهد کرد و بدون درد روح، بخشی از خداوند خدا را در خویشتن خویش نخواهد داشت.
برگرفته از کتاب یک عاشقانه ارام
خداوند خدا، پیش از آنکه انسان را بیافریند، عشق را آفرید
چرا که میدانست انسان، بدون عشق، درد روح را ادراک نخواهد کرد و بدون درد روح، بخشی از خداوند خدا را در خویشتن خویش نخواهد داشت.
برگرفته از کتاب یک عاشقانه ارام
اگر یک فیلم بد باشد ، ایا دوباره ان را پلی بک میکنی ؟ نه
پس خاطرات بد و ازار دهنده زندگی را مدام مرور نکن . کنارشان بگذار.
تجارب ثابت کرده
اینکه تمام عشقت را به کسی بدهی، تضمینی بر این نیست که او هم همین کار را بکند!
سنگها هم فرسوده میشوند، چه برسد به ما که از خاکیم.
پس بنویسیم تا ماندگار شویم.
تجربه ثابت کرده است خدا (کیفر) ظالمان رابه تأخیرمیاندازد تا آن روزی که چشمهایشان از فرط تعجب خیره و حیران می ماند .
اسم این خدا ذوالانتقام است .
تحملِ رنج در فرهنگِ ما در حال کمشدن است و نهتنها این کمشدن برای ما شادیِ بیشتری در پی ندارد، بلکه شکنندگیِ عاطفیِ بیشتری هم ایجاد میکند. برای همین است که به نظر میرسد همهچیز به فنا رفته!
احساساتیترین آدمها، همان آدماهایی هستن که ادای سنگ بودن را در میآورند .
انسان بزرگ همیشه به تقوا و پاکدامنی میاندیشد امّا انسان معمولی در پی راحتی و آسودگی است.
چهقدر آدمها بیراهه میروند. از کنار گل بیاعتنا میگذرند. میروند تا شعر گل را در صفحهی یک کتاب پیدا کنند و بخوانند.
روبهروی زندگی نمیایستند تا مشاهده کنند. برای همین است که حرفها به دل نمینشیند، برای همین است که در شعرها شوری نیست، در نقاشیها جوشش زندگی گم شدهاست.
چرا نگویم که من صدای قورباغه را در بهار بر بسیاری از آهنگها برتری میدهم.
میدانی، ما را ترساندهاند.
ما را آموختهاند.
وگرنه چرا میترسیم بگوییم اگر پای سنجش بهمیان آید، اثری که صدای قورباغه در ما میگذارد، شاید همتراز تاثیر ژرفترین برخوردها در زندگی ما باشد.
سهراب_سپهری
📕 برهنه با زمین، گزینگویهها و ناگفتهها
عشق، عصاره و مقصد نهایی زندگی است.
همانطور که مولانا به ما خاطر نشان میکند، روزی خواهد آمد که عشق گریبان همه را میگیرد، حتی گریبان آنانی که از او فراری بودند و حتی گریبان مردمی را که از این لغت رمانتیک مانند یک نوع گناه یا تمسخر استفاده کنند.