مهمترین مهارت توی زندگی داشتن تعادله؛
مهربون باش،
ولی نذار ازت سو استفاده کنن!
قانع باش،
ولی از پیشرفتِ خودت دست نکش!
مهمترین مهارت توی زندگی داشتن تعادله؛
مهربون باش،
ولی نذار ازت سو استفاده کنن!
قانع باش،
ولی از پیشرفتِ خودت دست نکش!
"غرور" دائماً مورد سرزنش و تقبیح قرار میگیرد، اما گمان میکنم این کار را کسانی میکنند که خود، دلیلی برای مغرور بودن ندارند.
اگر بیشرمی و حماقت اکثر انسانها را در نظر بگیریم، به این نتیجه میرسیم که کسی که دارای هرگونه برتری است، باید تفاوت خود و دیگران را مدّنظر داشته باشد تا دیگران آن را به کلی فراموش نکنند زیرا اگر چنین کسی از روی پاکی و خوش قلبی، امتیازات خود را نادیده بگیرد و با آنان طوری بیامیزد که گویی در ردیف آنهاست، باور میکنند و با او مانند همسنخ خویش رفتار میکنند.
باور کن اصلا نیاز نیست بعضی آدم هارو محک بزنی؛ یه چند وقت که بهشون زمان بدی، خودت سریع متوجه میشی چه بهتر که بیشتر از این باهاشون صمیمی نشدی و از دست چه سوهان روح هایی فرار کردی.
من نه به اونی که پولداره حسودیم میشه، نه اونی که امکانات و زندگی داره، نه اونی که معدلش بیسته، نه اونی که زندگی خوبی داره و نه چیز دیگه، من فقط به کسی حسودیم میشه که راهشو پیدا کرده و میدونه از زندگیش چی میخواد، میدونه چیکار داره میکنه و هدفش چیه، تکلیفش با زندگیش روشنه.
ولی من یه روز باید بشینم پیش خدا فیلم زندگیمو ببینم بعد یهو از جام بپرم با انگشت به تلوزیون اشاره کنم با سرعت برم سمت تلوزیون بگم ایناها همینجاس نگهش دار
همینه ، خودشه..... اینجا خیلی اذیت شدم .
اگر میخواهید شخصیتی گیرا و کاریزماتیک داشته باشید نباید کاری کنید که دیگران از شما خوششان بیاید؛
بلکه باید کاری کنید که وقتی در کنار آنها هستید آنها نسبت به خودشان احساس بهتری داشته باشند!
از من گیس سفید بشنوید با هر کی میخواید ازدواج کنید قبل از اینکه خودشو خوب بشناسید خانوادهشو بشناسید.
بریزید دور شعارهای مگه ما میخوایم با اونا ازدواج کنیم؟
شاید ٩٠ درصد آدمها کپی برابر اصل مادر و پدرشونن.
از خانوادهش دوری میکنی، خودشو کجای دلت میذاری که رفتارهای والدینش رو گلچین کرده؟
هیچکس موقع مرگش حسرت نمیخوره که کاش جای ۸ ساعت ۹ ساعت کار میکردم
ما تو اون لحظه حسرت آغوش و بوسه های نگرفته و سفرهای نرفته، محبت های نکردمون رو میخوریم
نیاز به حرف زدن آدم را نه تنها از شنیدن، که از دیدن هم باز میدارد.
تو باید بپذیری هرچقدر هم غمگین و ناامید باشی در آخر هیچکس جز خودت به دادت نمیرسه. یه روز جلوی آینه ایستادم و خودمو با تموم اشتباهاتم با همهی گذشتهی پیش اومده پذیرفتم، چون فهمیدم کلنجار رفتن برای فراموشی اتفاقات ممکن نیست اونها بخشی از زندگیاند مثل امروز و فرداهایی که هنوز از راه نرسیدن.
تو باید بپذیری و بهترین خودت باشی، تو باید بپذیری و به داد خودت برسی، تو باید بپذیری و باور کنی هیچکسی جز خودت به دادت نمیرسه.