زمان آدم ها رو دگرگون میکند
اما تصویری را که از آنها داریم
ثابت نگه می دارد
هیچ چیز دردناک تر از این تضاد
میان دگرگونی آدم ها و ثبات خاطره ها نیست.
زمان آدم ها رو دگرگون میکند
اما تصویری را که از آنها داریم
ثابت نگه می دارد
هیچ چیز دردناک تر از این تضاد
میان دگرگونی آدم ها و ثبات خاطره ها نیست.
برای اینکه خوشبخت شوید
نباید زیاده از حد به دیگران بپردازید ...
تهِ تهِ همهی ناامیدیها ...
نداشتنها
نخواستنها
نبودنها
بنبستها و نرسیدنها خدا را داری
که آغوشش را برایت باز کرده است ...
ناامیدی چرا...؟
به نگرانی و ترس هات مجالی نده
وینستون چرچیل در پاسخِ کسی که ازش پرسیده بود نگران پُستهای خطیرت نیستی گفت:
من آدم گرفتاری هستم ، فرصتی برای نگرانی ندارم!
در کل طبیعت به ذهن های خالی هجوم میبره
معمولا احساسات ناشی از نگرانی ، ترس ، تنفر ، حسادت و کینه ، افکار و احساسات مثبت رو مجبور به عقبنشینی میکنه.
ما غالبا با فجایع بزرگ زندگی با شجاعت و درایت روبرو میشیم ، اما به موضوعات کوچیک اجازه میدیم ما را از پا در بیارن.
بهتره اونقدر مشغول کار و فعالیت خودمون باشیم که اصلا فرصت نداشته باشیم به این فکر کنیم که میشه یا نمیشه!
💥شام شهادت سیدحسننصرالله و نگرانیهایِ مسکوتم
همین حالا
اگر بنشینیم کنار هم
و ده سال پیش زندگی مان را
ورق بزنیم ؛ به خیلی از
نگرانی هایمان میخندیم
بیا قرارمان این باشد
به هیچ چیز بیش از حد بها ندهیم
زندگی ساده تر از اینهاست
وقتی از ته دل بخندی وقتی هر چیزی را به خودت نگیری وقتی سپاسگزار آنچه که هست باشی وقتی برای شاد بودن نیاز به بهانه نداشته باشی آن زمان است که واقعا زندگی میکنی..
با ناباوری جملهای از کتاب خوبی را میخواندم با این مضمون کلی که:
جایگزینی برای شبکهسازی و ارتباط با دیگران که مسبب رشد و جایگاهسازی باشد، وجود ندارد.
من در پیچوخم حوادث و در تراشخوردگی درد و در نهایت استیصال دریافتهام که جایگزینی برای خوداندیشی، بازآفرینی جهان فکری و اقدام و عمل با تکیه بر خود وجود ندارد.
اگر قرار است دیگرانی کمک کنند یا شبکهسازی مجالی برای رشد فراهم آورد، در قدمهای بعد است.
شما را نمیدانم اما من ترجیح میدهم به جای تکیه بر مرحمت جهانیان و دیگران، پیش و بیش از هر کسی روی قدرت ذهن و عملگرایی حساب باز کنم چون گمان میکنم:
✔️که در ملال و رنج و ناکامی، جادویی نهفته است.
✔️که ابعاد کشف نشدهٔ وجود را میتوان در وقت درد شناخت.
✔️که انسان در مواجهه با عریانیِ زندگی، نهایتا تنهاست.
✔️که ذهن همواره آبستن ایدهها و راههای تازه است اگر بخواهیم و در مسیر بمانیم.
✔️که از «بودن» تا «شدن» مسیری است ناهموار که نمیتوان همواره با تکیه بر دیگران آن را هموار کرد.
𓄂𓆃
انسانهای ناپخته
همیشه میخواهند
که در مشاجرات پیروز شوند...
حتی اگر به قیمت
از دست دادن "رابطه" باشد...
اما انسانهای عاقل
درک میکنند که گاهی
بهتر است در مشاجره ای ببازند،
تا در رابطه ای که
برایشان با ارزش تر است
"پیروز" شوند...
هیچگاه فراموش نکنیم که هیچکس بر دیگری برتری ندارد ؛
مگر به " فهم و شعور " ؛
مگر به " درک و ادب " ؛
آدمی فقط در یک صورت حق دارد
به دیگران از بالا نگاه کند و آن
هنگامی است که بخواهد دست
کسی را که بر زمین افتاده را بگیرد
و او را بلند کند !
واین قدرت تو نیست ؛
این " انسانیت " است....!!
از زمانی که نسبت به سرنوشتم صبور و حتی بیتفاوت شده بودم، زندگانی هم با من سازش بیشتری نشان میداد. انسان با همه کشش و کوششها، به چیزهایی که بیشتر در پی آنهاست، کمتر میرسد..
پ.ن ) توجهتان را از روی ترسهایتان بردارید و روی علاقمندی ها تمرکز کنید.
فقط همین .
بچه که بودم رو دوچرخه انقد تند رکاب می زدم که هیچ ماشینی بهم نرسه اما همیشه به ماشین ها میباختم. امروز که پشت ماشین بودم، دیدم یه بچه داره تند تند رکاب میزنه و نگام می کنه. پامو از رو گاز برداشتم و جاموندم، عقب افتادم تا آدم بزرگه تا حقیقت، به رویای بچگی ببازه.