مردی که شعر می فهمد،
عشق را می فهمد
و زن را هم.
مردی که شعر می فهمد،
عشق را می فهمد
و زن را هم.
عشق چیره نمیشود
عشق میپرورد
عشق توان آن دارد
که در یک لحظه آن کند
که به رنج بهسختی دریابم
بودنِ توست که یادآوری میکند
جهان تا به کجا زیباست.. .
- گوته
پدربزرگم خدا رحمتش کنه میگفت:
زن اگه حسابگر باشه زندگی گلستان میشه
ولی اگه یه مرد حسابگر باشه
به زن و بچه اش سخت میگذره
درست و غلطش و نمیدونم ولی فکر کنم درست باشه .
💜 بیا در گوشت ی چیزی بگم 🫢
🔘یادته کلاس اول که بودی از املا میترسیدی؟ نگذشت؟رد نشد؟؟؟
🔘یادته واسه ریاضی راهنمایی ترس داشتی؟الان چی؟اصلا یادت میاد امتحانش رو؟
🔘یادته واسه امتحان نهایی های دبیرستان تا صبح بیدار موندی؟!
🔘یادته واسه کنکور چه روزا و شبای رو با استرس و نگرانی گذروندی؟!
ولی الان چی؟ یه لحظه ازاون استرس ها موند؟ تموم نشدن؟!
نمیدونم الان تو چه مرحله ای هستی و داری چه فشاری رو تحمل می کنی ولی همش رد میشه...
الکی خودتو اذیت نکن رفیق
و به خودت استرس نده!
تومهمترینآدمزندگیخودتهستی
محبوبم! تنها تویی که هم زیبایی و هم مهربان. رَختی از آینه پوشیدهای.
رومیها میگویند آنها که خوشگلاند، مهربان نیستند و آنها که مهرباناند، خوشگل نیستند. تنها تویی که هم خوشگلی و هم مهربان.
چه کَسها باور نمیکنند که من سیزده میلیارد سال است که عاشق شما هستم. از همان روزِ تولد جهان من عاشق شما شدم.
محبوبم! من ستارهها را میشناختم، پیش از آنکه آسمان تأسیس شده باشد.
_-_-_-_-_-_--_-____--_-__-_-_-_-
تولد خوشقلب ترین بانوی دنیا مبارک ❤️🌹
زن در موقعیت اجتماعی ما، خیلی راحت میتواند مردش را به بیراه بکشاند، ذلیل کرده و به زمین بزند، و خیلی راحت میتواند او را سرپا نگهدارد و حمایت کند و نگذارد که بشکند و خم بشود.
در یک کلام:
ما بدون زنان خوب ، مردان کوچکیم.
یه دیالوگ قشنگ هست که میگه :
یه دقیقه دیگه معلوم نیست کی مُردست
کی زنده؛
اگه قراره یه دقیقه دیگه نباشم دلم میخواد بهت گفته باشم که چقد صداتو ، خنده هاتو ، دلداری دادنتاتو و حتی غرغر کردناتو دوس دارم.
پاشو برو به اونی که باید اینو بشنوه بگو .
باید یاد بگیریم تا وقتی از عشق کسی مطمئن نشدهایم با او خاطرهای نسازیم!
چرا که تاوانِ خاطرات جنون است و بس!
شِیک و آیس لته که هیچی، کنارت حتی چای نبات تو استکان باریک هم میچسبه.
بام تهران و پل طبیعت که هیچی، کنارت حتی روی پل هوایی نشستن هم میچسبه.
مهمونی و پارتی که هیچی، کنارت حتی فوتبال دستی تو پارک هم میچسبه.
پیتزا و همبرگر که هیچی، کنارت حتی فلافل چرک و کثیف سر چهارراه هم میچسبه.
دراگ و الکل که هیچی، کنارت حتی کام گرفتن از بهمن هم میچسبه.
ویلای کردان و دماوند که هیچی، کنارت حتی زندگی کردن تو دل شلوغی و دود و دم تهران هم میچسبه.
مهم نیست کجا باشم، تو چه شرایطی باشم، حالم چطور باشه، مهم اینه که وقتی هستی از دنیا و همهی آدماش بینیازم.
یه دوستی میگفت شیشهها حافظه دارن،
یعنی شاید صد بار یه خورده سنگ بخوره و نشکنن اما کمی اثر ضربه رو حفظ میکنن برای همینه که بعضی وقتا بیدلیل با یه تقه کوچیک یا سرد و گرم شدن الکی میشکنن یا یهو یه ترک بزرگ میخورن.
اگه دیدی یه آدمی یهو با یه حرف ساده از هم میپاشه و گریه میکنه،
لوس نیست، شاید ضریب تحملش دیگه تموم شده.