از ما
هیچ‌چیز باقی نمی‌ماند
جز خاطراتی که در آن
دلیلِ حالِ خوبِ
آدمی بوده‌ایم...
از ما
هیچ‌چیز باقی نمی‌ماند
جز خاطراتی که در آن
دلیلِ حالِ خوبِ
آدمی بوده‌ایم...
چه سنگ را به کوزه بزنی
چه کوزه را به سنگ،
شکست با کوزه است!!
دلها خیلی زود از حرف ها می‌شکنند...
مراقب گفتارمان باشیم...
رفیق❤️
تو این روزای سخت که الان درگیرشی
یادت نره چقدر مهربونی و دلت پاکه !
نذار این دنیا و بعضی آدمای زشتش
تو رو از خوب بودن پشیمون و عوضت کنن !
یادت نره که تو انسانی
چیزی که خیلیا فقط اسمشو یدک میکشن
و بویی از انسانیت نبردن !
امیدوارم این شرایط سختت هم هر چی زودتر
تغییر کنه و کلی حس و حال خوب
سهم قلب مهربون و پاکت بشه 🙂
گاهی باید
بزرگترین گناه کسی را
به کوچکی دلش بخشید...
اما نباید بزرگی دل کسی را
به خاطر یک اشتباه کوچک
فراموش کرد...
تا دلت را صاف نکنی، به هیچ جایی نمی‌رسی!
تا خیرخواه آدم‌ها نباشی و برای دیگران خوب نخواهی و آرزوی موفقیت و خوشبختی برای آشنا و بیگانه نداشته‌باشی؛ به هیچ خوشبختی و موفقیت عظیمی دست پیدا نخواهی‌کرد!
درست‌ترین جمله‌ای که شنیده‌ام و به آن باور دارم این است که "آدم‌ها نانِ دلشان را می‌خورند" و به والله که غیر از این نیست!!! مگر می‌شود بدخواهِ دیگران باشی و تابِ دیدن خوشبختی و حالِ خوبِ آدم‌ها را نداشته‌باشی و خوشی‌های کائنات، به سمت تو سرازیر شود؟؟! مگر می‌شود با قلبی سیاه، روزگاری سفید بخواهی و مگر می‌شود چشمانت به تاریکی عادت کرده‌باشد و توقع روشنایی و نور داشته‌باشی؟!
باید دلت را با جهان و با آدم‌ها صاف کنی و حتی برای دشمنت هم خوب بخواهی و دست از قضاوت و پیش‌داوری و مداخله برداری تا جهانت بستر وقوع اتفاقات خوب شود و معجزات آفرینش را به چشم ببینی.
باید دلت را صاف کنی و دست از حسادت و بخالت و تنگ‌نظری برداری!
باید بدِ هیچ‌کس را نخواهی تا کائنات هم بدخواهِ تو نباشد... باید خیرخواهِ دیگران باشی و از دستاوردها و خوشی‌های دیگران خوشحال شوی و خودت را به خوب دیدن و خوب خواستن و خوب زیستن عادت بدهی...
تا دلت را صاف نکنی، به هیچ جایی نمی‌رسی!
تا خیرخواه آدم‌ها نباشی و برای دیگران خوب نخواهی و آرزوی موفقیت و خوشبختی برای آشنا و بیگانه نداشته‌باشی؛ به هیچ خوشبختی و موفقیت عظیمی دست پیدا نخواهی‌کرد!
درست‌ترین جمله‌ای که شنیده‌ام و به آن باور دارم این است که "آدم‌ها نانِ دلشان را می‌خورند" و به والله که غیر از این نیست!!! مگر می‌شود بدخواهِ دیگران باشی و تابِ دیدن خوشبختی و حالِ خوبِ آدم‌ها را نداشته‌باشی و خوشی‌های کائنات، به سمت تو سرازیر شود؟؟! مگر می‌شود با قلبی سیاه، روزگاری سفید بخواهی و مگر می‌شود چشمانت به تاریکی عادت کرده‌باشد و توقع روشنایی و نور داشته‌باشی؟!
باید دلت را با جهان و با آدم‌ها صاف کنی و حتی برای دشمنت هم خوب بخواهی و دست از قضاوت و پیش‌داوری و مداخله برداری تا جهانت بستر وقوع اتفاقات خوب شود و معجزات آفرینش را به چشم ببینی.
باید دلت را صاف کنی و دست از حسادت و بخالت و تنگ‌نظری برداری!
باید بدِ هیچ‌کس را نخواهی تا کائنات هم بدخواهِ تو نباشد... باید خیرخواهِ دیگران باشی و از دستاوردها و خوشی‌های دیگران خوشحال شوی و خودت را به خوب دیدن و خوب خواستن و خوب زیستن عادت بدهی...
اگر نمی‌تپدم دل، ز آرمیدن نیست
که تنگنایِ جهان جایِ دل تپیدن نیست.
- صائب تبریزی