حوصله‌ی حدس زدنت نیست

حوصلهٔ حدس زدنت نیست

 

اگه اشتباه نکنم کوین هوگان‌ می‌گفت که «مهم‌تر از احساس همدلی، ابراز همدلیه.»

 

جدیدا بیشتر اینو حس می‌کنم که ابراز کردنِ حتی احساساتی که بهش افتخار می‌کنیم، برای خیلی‌ها سخته.

همین‌طور که استفاده از کلمات محبت‌آمیز براشون سخته.

همین‌طور که وقتی باهاشون حرف می‌زنی، عمیقا می‌فهمنت‌ اما زبانِ بیانِ این درک رو ندارن.

 

مثل خیلی از واقعیت‌های دیگهٔ زندگی، این موضوع نه تلخه‌ نه شیرینه که آدم‌ها حال و حوصله ندارن ما رو حدس بزنن‌ و بفهمن‌مون‌ و کشف‌مون کنن‌ و به درونیات‌مون پی ببرن.

 

وظیفهٔ درک دیگری از ما به عهدهٔ خودمونه.

وظیفهٔ انتقال احساسات درست در قالب واژگان درست به عهدهٔ خودمونه.

 

همونطور که اغلب‌مون در شبکه‌های اجتماعی سرسختانه و ناآگاهانه به دنبال کشف آدم‌هاییم، به واسطهٔ اونچه می‌گیم‌ و به اشتراک می‌ذاریم، به بقیه فرصت می‌دیم ما رو کشف کنن.

 

وقتی با صراحت و صداقت اونچه حس می‌کنیم و نیازه گفته بشه رو ابراز می‌کنیم «منِ پنهانِ» کوچیک‌تر ‌ و «منِ آشکارِ» بزرگ‌تری می‌سازیم.

 

شفافیت راحتی میاره.

چه توی کار

چه توی رابطه.

 

 

اسم رابطه های دوزاریتون رو عشق نذارید

میخوام راجب کلمه عشق حرف بزنم همون کلمه ای که خیلیاتون با وارد شدن تو یه رابطه دوزاری ادعای عشق و عاشقی میکنید اما اینطور نیست عشق یک چیز خیلی عجیبیه و حالا حالاها اتفاق نمیفته.دقیقا زمانی که خوشحالیِ یکی به اندازه خوشحالی خودت ، سلامتی یکی به اندازه سلامتی خودت ، موفقیت یکی به اندازه موفقیت خودت ، آرامش یکی به اندازه آرامش خودت ، اهمیت داشته باشه یعنی عاشق و شیفته همون آدمی.

خوب متوجه شدی مفهوم عشق یعنی "شناختِ عمیق" و اصلا ربطی به ظاهر طرف نداره چون اون میتونه یه هوس باشه و برای جبران کمبودهای........ و هیچ ارتباطی با عشق نداره ، تو میتونی یک نفر رو با تمام نقص هاش و زشت بودنش بپرستی و عاشقش باشی و کسی که پر از زیبایی هست رو نادیده بگیری و هیچ حسی نسبت بهش نداشته باشی.

 حرفِ آخرم اینه اسم رابطه های دوزاریتون رو عشق نذارید.

این موضوع جدی رو به موقع بفهمید

 

واسه هیچ کس، تاکید می کنم هیچ کس، خودتونو به آب و آتیش نزنید. هرکجا دیدید اون آدم ازتون چیزی می خواد یا تقاضای کاری رو داره که برای شما خط قرمز محسوب می شه، بکشید کنار. حتی اگه به قیمت از دست دادن اون آدم براتون تموم بشه. چون آدمی که شمارو دوست داشته باشه و براش مهم باشید، هیچوقت با پا نمی اد روی چیزایی که حساسید و هیچ وقت، با هیچ حرکتی شمارو آزار نمید ه. دیر فهمیدن این موضوع هیچ نتیجه ای به جز عذاب وجدان و درگیری با خودتون نداره.

تلاش مهمتره یا شناخت مسیر ؟!

 آیا برای رسیدن به موفقیت پشتکار کافی است؟

 

قطعا پاسخ منفی است. تلاش بی‌وقفه برای کسب موفقیت ضروری است اما این تلاش باید در مسیر درستی هدایت شود زیرا در غیر این صورت تبعات آن از تلاش نکردن هم بیشتر است زیرا هم زمان را از دست داده‌اید و هم اینکه چیزی کسب نکرده‌اید

 

به عنوان مثال هنگامی که یک شناگر در حال غرق ‌شدن است هر چه بیشتر تلاش کند بیشتر در آب فرو می‌رود اما اگر خونسردی خود را حفظ کرده و دست‌ها و پاها را در مسیر درست و حتی با تلاش کمتر از پیش حرکت دهد از غرق ‌شدن نجات خواهد یافت!

 

 پس تلاش بی‌وقفه در مسیر غلط با شکست روبرو خواهد شد.