باشد که روزگار
بچرخد به کام دل
باشد که غم
خجل شود از صبر قلب ما
باشد که روزگار
بچرخد به کام دل
باشد که غم
خجل شود از صبر قلب ما
یکی رو میشه با یه آتیش خوشگل تو شب کویر خوشحال کرد به اندازه ای که سر از پا نشناسه و تا صبح به آتیش زل بزنه و ذوق کنه.
یکی رو هم نمیشه حتی با ماه به وجد آورد پس با صبر و حوصله بگردید و آدم مناسب زندگیتونو بدست بیارید. (برای کار برای زندگی برای رفتنِ به هر مسیری...)
پیدا هم نشد، خودتونو دو دستی بغل کنید.
هر آدمی تا یه جایی بهتون فرصت میده ، ولی بالاخره خسته میشه از حس اضافی بودن ، از جنگیدن واسه موندن ،از قهر و آشتی مکرر ، از توضیح دادن خودش ، از برطرف کردن سوتفاهما ؛
کاسه صبر آدمای زندگیتونو لبریز نکنید ، ممکنه دیگه هیچ آدمی ، به این اندازه وصله ی وجودتون نباشه.
صبر داشته باش و ببین ؛
همان کسی که می خواست تو را زمین بزند ، زمین خورده !
همان کسی که می خواست حرمتِ تو را بشکند ، تمامِ غرور و حرمتش شکسته !
همان کسی که قصدِ آزارِ تو را داشت ، بی دفاع شده و آزار دیده !
کائنات ، دست بردار نیست ؛
انتقامِ ما را ، از هم می گیرد !
روزی همه مان به هم ، بی حساب خواهیم شد