عاقلانه بشکنیم ، آرامش بزرگتر در راه است

انسانهای ناپخته

همیشه میخواهند

که در مشاجرات پیروز شوند...

حتی اگر به قیمت

از دست دادن "رابطه" باشد...

 

اما انسانهای عاقل

درک میکنند که گاهی

بهتر است در مشاجره ای ببازند،

تا در رابطه ای که

برایشان با ارزش تر است

"پیروز" شوند...

هیچگاه فراموش نکنیم که هیچکس بر دیگری برتری ندارد ؛

مگر به " فهم و شعور " ؛

مگر به " درک و ادب " ؛

 

آدمی فقط در یک صورت حق دارد

به دیگران از بالا نگاه کند و آن 

هنگامی است که بخواهد دست 

کسی را که بر زمین افتاده را بگیرد 

و او را بلند کند !

واین قدرت تو نیست ؛

این " انسانیت " است....!! ‎‌‌‌‌‌‌

 

 

همه آدم‌های در دو شکل در خاطرمان می‌مانند

 آدم ها به دو شکل در خاطر ما می‌مانند.
نخست آن هایی که دیده‌ایم و می‌شناسیم و از آن‌ها خاطره‌ای داریم. این آدم‌ها با مرگ‌شان و مرگ کسانی که آن‌ها را می‌شناخته‌اند در تاریکی عدم ناپدید می‌شوند.
ولی گروه اندکی هستند که ما آن ها را هرگز ندیده‌ایم اما می‌شناسیم. درک و شناختن آن ها محدود به پیکر انسانی شان نیست و ما ندیده آن ها را به یاد می‌آوریم.
بودن این آدم‌ها فراتر از زندگی جاری ست.

بودن آن ها وابسته به بودن هیچ کسی نیست و از نسلی به نسل دیگر زنده می‌مانند. آن‌ها کسانی هستند که به کاخ درخشان جاودانگی قدم می‌گذارند.

 

بنازم چشم مستت را

‏از نظر روحی نیاز به بغل یار دارم

و براش بخونم چه خوش صید دلم کردی

بنازم چشم مستت را…