عشق یا عبادت ؟

انسان‌هایی پیدا می‌شوند سی روز ماه رمضان را روزه می‌گیرند، عید که شد برای کفاره گناهانشان گوسفند حنا بسته سر می‌برند، به حج تمتع و عمره می‌روند، روزی پنج‌بار سر به سجاده می‌گذارند، امّا دلشان نه جایی برای محبت است، نه جایی برای مرحمت.

مرد حسابی، پس برای چه این‌همه زحمت میکشی؟! مگر بدون دوست داشتن و دوست داشته شدن می‌شود ایمان آورد؟!

 

اگر عشق نباشد، "عبادت" هم کلمه‌ای خشک و خالی می‌شود. انسان باید با عشق و در عشق ایمان بیاورد؛ باید در رگ‌هایش عشق به خدا و انسان‌ها را حس کند!