هر چه انسان‌تر باشیم زخم‌ها عمیق‌تر خواهندبود.
هر چه بیشتر دوست بداریم
بیشتر غصّه خواهیم‌داشت.
بیشتر فراق خواهیم‌کشید
و تنهائی‌هایمان بیشتر خواهدشد.
شادی‌ها لحظه‌ای و گذرا هستند
شاید خاطرات بعضی از آنها تا ابد در یاد بماند،
اما رنج‌ها داستانش فرق می‌کند
تا عمق وجود آدم رخنه می‌کند
و ما هر روز با آنها زندگی می‌کنیم.
انگار که این خاصیت انسان بودن است!