اگر کاملاً مطابق با طبیعت زندگی کنیم، یعنی اگر یک رواقی تمام عیار باشیم، به مقامی می‌رسیم که رواقیون از آن به انسان فرزانه یا حکیم یاد می‌کنند. به گفتهٔ دیوگنس لاترتیوس: «حکیم رواقی عاری از غرور و تکبر است. چون حرف خوب و بد دیگران برایش یکی است.» او هیچگاه غم‌زده نمی‌شود چون میداند اندوه «تحلیل رفتن غیرعقلانی روح» است.