تعداد گوسفندها هیچوقت یک گرگ رو نگران نمیکنه .
تعداد گوسفندها هیچوقت یک گرگ رو نگران نمیکنه .
سری که تاج دار می شود روی آرامش نمیبیند .
رنج کشیدن از دست محبوب هرگز کسی را از دوست داشتن باز نداشته است.
شخص با نیرویی دردناکتر حس میکند که ناگزیر از دوست داشتن است.
انسانهایی پیدا میشوند سی روز ماه رمضان را روزه میگیرند، عید که شد برای کفاره گناهانشان گوسفند حنا بسته سر میبرند، به حج تمتع و عمره میروند، روزی پنجبار سر به سجاده میگذارند، امّا دلشان نه جایی برای محبت است، نه جایی برای مرحمت.
مرد حسابی، پس برای چه اینهمه زحمت میکشی؟! مگر بدون دوست داشتن و دوست داشته شدن میشود ایمان آورد؟!
اگر عشق نباشد، "عبادت" هم کلمهای خشک و خالی میشود. انسان باید با عشق و در عشق ایمان بیاورد؛ باید در رگهایش عشق به خدا و انسانها را حس کند!
چراغِ پُر نور ضروری نیست. برای زندگی در غَرابت و شگفتی، شمعی قلمی کافی است، به شرط آنکه صادقانه بسوزد.
اگر خطاهای آشکار کرده باشیم، نباید آنطور که عادت داریم، خود را توجیه کنیم، عذری بتراشیم و آنها را کوچک جلوه دهیم. بلکه باید به اشتباه خود اذعان کنیم و آن را به مقیاس درست مد نظر داشته باشیم، تا مصمَّم شویم که در آینده از آن پرهیز کنیم. البته با این کار خود را گرفتار رنج شدید و ناخشنودی میکنیم امّا چنانکه گفتهاند: کسی که رنج نکشیده باشد، تربیت نشده است.
اگر چیزی خوب پیش نمیرود
فقط دو توضیح برای آن وجود دارد:
یا مقاومت شما آزموده میشود یا باید جهت خویش را تغییر دهید.
یه نشدنیهایی هست،
اولش ناراحت میشی
ولی بعدها میفهمی چقدر
خدا دوستت داشت که نشد.
مجبور نیستید برای هر کارتان دلیلی بتراشید. اگر قضاوت نهایی به عهدهٔ شما باشد، هیچ کس حق ندارد با تقاضای دلیل از شما، رفتار یا احساساتتان را تحت سلطهٔ خود بگیرد.
باور کودکانهای که مأخذ این نوع سلطهگری است، چیزی شبیه این است: "برای هر کاری که میکنید باید به دیگران توضیح دهید زیرا در قبال کارتان نسبت به آنها مسئول هستید."
پیشنهادم برای مرهمنهادن بر درد و اندوه راهی سخت امّا در مسیر رستگاری است: نه روی برگرداندن از انده است نه غرق شدن در آن، بلکه ایستادن و نگریستن و پذیرفتن آن است.
📕 عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست