رؤیاهایت را در دستان کسانی قرار نده که میدانی تواناییِ نابود کردنشان را دارند!
پائولو_کوئیلو
رؤیاهایت را در دستان کسانی قرار نده که میدانی تواناییِ نابود کردنشان را دارند!
پائولو_کوئیلو
اگر کسی دستاوردهای بیشتری دارد ،
کارهای انجام داده که تو حاضر به انجام دادن آن ها نبودی .
یه قانونی هست که میگه:
اگه نتونن کسی رو جایگزین کنن؛
دلشون برات تنگ میشه...!!
نیروی عقلانی و عشق از مواد متفاوتی ساخته شدهاند، نیروی عقلانی انسانها را سردرگم میکند و هیچ خطری را نمیپذیرد، امّا عشق تمام درهم پیچیدگیها و آشفتگیها را از بین میبرد و خطر هر چیزی را میپذیرد.
نیروی عقلانی همیشه محتاط است و نصیحت میکند. "از شور و شعف بیش از حد بر حذر باش"، حال آنکه عشق میگوید. "آه مهم نیست! دل به دریا بزن!"
نیروی عقلانی بهراحتی با شکست مواجه نمیشود. در حالیکه عشق میتواند بدون زحمت، خودش را به کلی ویران کند. امّا گنجها در میان ویرانهها پنهان هستند. یک قلب شکسته، نهانگاه گنجهاست.
📕 ملت عشق
سقوط بخشی از مسیره و لازمه همه یاد بگیریم که به تنهایی بلند شویم.
باید با هرچیزی فقط مانند یک واقعیت زندگی و بدون ترس روبرو شد؛ اتفاقات گزینهی ما نیستن، بلکه نحوه واکنش به آنها رو ما انتخاب میکنیم.
محبوبم! عازم توام. گاهی پاهایم را گُم میکنم. گاهی نمیتوانم بروم؛ پاهایم خواب رفتهاند و پای خوابیده به فریاد نگردد بیدار.
من فقط تو را بلدم. کارم تویی.
سرزنشم میکنند. میگویند عاشق به هلاک خویشتن مشغول است. باشد، من تنها راه تو را بلدم. بگذار بگویند من طعمهٔ عشق شما شدهام.
محبوبم! با تو گفتوگو میکنم و به قول شوکت یزدی: عاشقی حرف بد و خوب شنیدن دارد. به قول سودابه فضائلی از کف دستانم مرغان عجب رویند.
📕 دست بردن زیر لباس سیب
وقتی اغلب انسانها در انتهای زندگیِ خود به گذشته مینگرند، در مییابند که در سراسر عمر عاریتی و گذرا زیستهاند.
آنها متعجب خواهند شد وقتی بفهمند همان چیزی که اجازه دادند بدون لذت و قدردانی سپری گردد، همان زندگیشان بوده است.
بنابراین، بشر با حیلهٔ امیدوار بودن فریب خورده و در آغوش مرگ میرقصد.
دستم را قلم می کنم و قلمم را از دست نمی گذارم، چشم هایم را کور می کنم، گوش هایم را کر می کنم، پاهایم را می شکنم، انگشتانم را بندبند می برم، سینه ام را می شکافم، قلبم را می کشم، حتی زبانم را می برم و لبم را می دوزم…
اما قلمم را به بیگانه نمی دهم!
📕 هبوط در کویر
👤 علی_شریعتی
دشمنان نیستند که انسان را محکوم به تنهایی میکنند، دوستان اند!
همواره میکوشم به مردم بیاموزم که خود را کاملاً همان طور که هستند بپذیرند. امّا اغلب مردم همواره بخشهایی از وجودشان را انکار میکنند و آنها را زشت میشمارند.
مهم نیست که کدام بخش از زندگیتان شما را آزار میدهد -بدن، روابط، والدین یا نامزدتان- مقاومت و شفا کنار هم قرار نمیگیرند. بنابراین چنانچه در برابر هر چیز از خود مقاومت نشان دهید، به داوری بنشینید و وجودتان سرشار از نفرت باشد، بی تردید با پافشاری بیشتری رو به رو خواهید شد.
📕 راز سایه