همه‌چیز و هرچیز بالأخره تمام می‌شود، چه بخواهی چه نخواهی، و به‌ندرت جوری تمام می‌شود که انتظارش را داری. در چنین اوضاعی، بهترین کاری که می‌توانی انجام دهی این است که کمربندت را محکم کنی و به راهت ادامه دهی.
همه‌چیز و هرچیز بالأخره تمام می‌شود، چه بخواهی چه نخواهی، و به‌ندرت جوری تمام می‌شود که انتظارش را داری. در چنین اوضاعی، بهترین کاری که می‌توانی انجام دهی این است که کمربندت را محکم کنی و به راهت ادامه دهی.
تنها چیزی که در انسان ذاتی است، عشق به خویشتن است. و هدفِ زندگی هر شخصی خوشبختی است!
خوشبختی از چه عناصری تشکیل شده است؟ فقط از دو چیز ، فقط از دو چیز: یکی روح آرام و دیگری بدن سالم
هر روز ممکن است از کسی که فکر می‌کنیم درست و حسابی می‌شناسیم ، کاری سر بزند که به ما ثابت می‌کند شناخت و اطمینان هیچ است.
تنهایی برای کسی که از لحاظ فکری بلندمرتبه است مزیتی مضاعف دارد: نخست این‌که با خویشتن است و دوم این‌که با دیگران نیست.
اگه با این حقیقت که «همه قرار نیست تا آخر عمر دوست ما باشن و هرکسی یه دوره‌ای داره» کنار بیاین زندگی راحت‌تری خواهید داشت
نباید تمام گناهان خود را بخشید. نباید همیشه به خود آسان گرفت. گاهی بخشیدن خود کاری نابخشودنی است!
من به این نتیجه رسیده ام که نمی توانم به خدا بگم عجله کن.
زمان بندی او همیشه مناسب است و او همیشه بهترین کار را برای من انجام می دهد.
معانی در کلمات نیست
در سکوتی است که بین آن‌هاست
کلمات دانسته‌ها را دربر می‌گیرند؛
امّا کیست، جز سکوت،
که سهم ما را از اسرار نادانسته‌ها ادا کند؟
چقدر این جمله خوبه...
«حاصل عمرش فقط آنچه کرده بود، نبود. آنچه از خود دریغ کرده بود هم بود.»
و ما چقدر به خودمون بدهکاریم
عاقبت همه‌ی ما زیر این خاک
آرام خواهیم گرفت!
ما که دمی به همدیگر
مجال آرامش ندادیم...