باشد که روزگار
بچرخد به کام دل
باشد که غم
خجل شود از صبر قلب ما
باشد که روزگار
بچرخد به کام دل
باشد که غم
خجل شود از صبر قلب ما
قرارِ مان باشد یک صبح،
قبل‌ِ طلوع‌ِ خورشید
کنار دو فنجان قهوه داغ در هوای سرد
چه به خیری شود کلِ روزمان..♥
به دشمنانت ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻩ
ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻮﻧﺪ
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ یک ﻓﺮﺻﺖ ﻫﻢ ﻧﺪﻩ!
ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻨﺖ ﺷﻮﻧﺪ
ﺯیرﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎنت جای ﻋﻤیق ﺯﺧﻤﻬﺎﯼ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺩﻗیق ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ!
اینو یادت باشه:
هیچ کس نمیتونه به خوبی خدا یه شکست رو به موفقیت تبدیل کنه!🌱🍃
بعضیا بمب افکن غم و رنج هستن
باهاشون حرف می‌زنی تو چند دقیقه جوری تمامی مشکلات و سختی‌های دنیا رو به صورت فشرده بهت میگن که درجا سگ سیاه افسردگی رو بغل می‌کنی
برای سلامت خودتون هم شده از اینا دوری کنید
همین حالا
اگر بنشینیم کنار هم
و ده سال پیش زندگی مان را
ورق بزنیم ؛ به خیلی از
نگرانی هایمان میخندیم
بیا قرارمان این باشد
به هیچ چیز بیش از حد بها ندهیم
زندگی ساده تر از اینهاست
یه رفیق :
من پارتنری رو دوست دارم که مثل خودم دیوونه باشه؛
از دیوونه بازی خجالت نکشه، اگر گفتم بیا بریم تو خیابون راه بریم نگه زشته، اگه گفتم بیا زیر بارون برقصیم نگه مریض می‌شیم، اگه گفتم بیا زیر برف بستنی بخوریم پایه باشه، اگه گفتم بریم کتاب بخونیم نگه حوصلمون سر میره، اگه گفتم پنج صبح بریم ورزش پیاده روی صبحونه نه نیاره، اگه گفتم بیا بریم اون گوشه رو ارتفاع سیگار بکشیم نترسه. اگه یه جا یه اهنگو بلند خوندم باهام همراهیش کنه و نگه ساکت شو. پایه ی برنامه ها و تز های یهوییم باشه. داشتن یه پارتنر دیوونه، ریسک پذیر و پایه باعث می‌شه هیچ‌وقت خسته، پیر و فرسوده نشی.
پ.ن ) پارتنر => مونس = همدم =همراه = رفیق
من شیفته ی خوشی های ساده م؛ مثل هندزفری گره نخورده، خریدن گل و گیاه، گوش دادن به یه موسیقی خوب کنار کسی که دوسش داری بدون این که چیزی بگی، مثل دراز کشیدن رو سرامیک یخ یا چمن، مثل دیدن رنگ آسمون موقع طلوع یا غروب، مثل بوی شمال، مثل نقاشی کشیدن، هنر، مثل تماشای ماه، ترکیب شیر کاکائو با کیک، مثل دست زدن به شنای ساحل، مثل خواب بعد استخر و حموم، خیس شدن زیر بارون، استشمام خاک نم دار، اینکه یکی بی مناسبت بهت یه هدیه ی کوچیک بده یا شاید خنکی اونور بالشت یا ترکیب پتو و کولر، مثل بوی گردن نوزاد یا شنیدن اسم خودت واسه اولین بار از زبون یک بچه کوچولو، مثل ، مثل صدای آرومش وقتی داره با آهنگ می خونه و.........
قو تنها پرنده ایه که یک بار عاشق می‌شه و برای همیشه به پای عشقش می‌شینه و تو تمام زندگی هر کاری برای راحتی عشقش انجام می‌ده؛ قو تنها پرنده ای که زمان مرگش رو می‌دونه. اون یک هفته مونده به مرگش میره جایی که برای اولین بار جفتش رو دیده و عاشقش شده و یک روز مونده به مرگش یه آواز برای جفتش می‌خونه که به بهترین و زیباترین آواز پرندگان معروفه و بعد سرشو روی بال هاش می‌ذاره و می‌میره.
پ.ن ) قطعا امروز تولد خیلی‌هاست . فالی زدم و باید این متن رو اینجا میذاشتم. این متن هدیه ای ست برای ایشان .
پ.ن ) شخصی رو دورادور می‌شناسم که به علم زمان احاطه داره و با دونستن ریز جزییات زمان تولد فرد ،می‌تونه زمان مرگش رو با تقریب بسیار نزدیک به درستی پیش‌بینی کنه .
اگه ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوست داری ،
میگم اونایی که توی زندگی بیشتر از همه رنج کشیدن ..
رنج نه به منزله ی غم ،
رنجی که به معنی رشد و رسیدن به نورِ امید وسط تاریک ترین روزای زندگیشون باشه ..
این آدما شاید زیاد کتاب نخونده باشن ،
شاید سواد زیادی نداشته باشن ،
شاید پولدار نباشن
ولی عمیقن ..
آدم های عمیق رو دوست دارم ،
اینکه حتی با سکوتشون
حرف های زیادی دارن ..
آدمایی که با رنج قد کشیدن ..🌱