تو چیزى هستى که فکر مى کنى پس اگه نمى خواى شبیه پدرت بشى نباید با فکر کردن خودت رو به یه گوشه ببرى، باید با تفکر خودت رو ببرى به فضاى باز، تنها راهش همینه که از این که ندونى چى درسته و چى غلط، لذت ببرى، تن به بازى زندگى بده و سعى نکن از قانون هاش سر در بیارى.
زندگى رو قضاوت نکن.
فکر انتقام نباش، یادت باشه آدمهاى روزه دار زنده مى مونن ولى آدمهاى گرسنه مى میرن.
موقعى که خیالاتت فرو مى ریزن بخند و از همه مهم تر، همیشه قدر لحظه لحظه این اقامت مضحکت رو تو این جهنم بدون!