من حسابم زِ همه مردم این شهر جداست
من امیدم به خدا، بعدِ خدا هم به خداست🌱
من حسابم زِ همه مردم این شهر جداست
من امیدم به خدا، بعدِ خدا هم به خداست🌱
باید یاد بگیریم تا وقتی از عشق کسی مطمئن نشده‌ایم با او خاطره‌ای نسازیم!
چرا که تاوانِ خاطرات جنون است و بس!
یکی از مضرترین تمایلاتی که من در طبیعت بشر دیده‌ام ناراضی بودن از حال و چشم‌داشت به آیندهٔ مجهول است.
به جای اینکه از گل‌های زیبایی که در کنار پنجره اتاق‌مان روییده است لذت ببریم در عالم رؤیا به گلستان سحرآمیزی که در کرانهٔ افق است چشم دوخته‌ایم.
بعضی چیزها در جهان خیلی مهمتر از دارایی هستند. یکی از آنها توانایی خوش بودن با چیزهای ساده است.
نه آرامشت را به چشمی وابسته کن،
نه دستت را به گرمای دستی دلخوش
چشم‌ها بسته می‌شوند و دست‌ها مشت می‌شوند...
و تو می‌مانی و یک دنیا تنهایی...
میلیون‌ها درخت در جهان به طور اتفاقی توسط موش‌ها و سنجاب‌هایی کاشته شدند! که دانه‌هایی را مدفون کردند و سپس جای مخفی آن را فراموش کردند...
خوبی کن و فراموش کن...
روزی رشد خواهد کرد .
معجزه زمانی تو زندگیت اتفاق میوفته که همون اندازه که به ترس‌هات انرژی میدی به رویاهات هم انرژی بدی!
در نگاه هیچکس صفا و آرامش نمی‌بینی. نگرانی و ملال عذاب‌آور مثل مرض مسری از این به آن سرایت می‌کند، همه مثل دیوانه‌ها دنبال معلوم نیست چه چیزی می‌گردند. ای کاش مطلوب‌شان حقیقت یا خیر خود و همنوع‌شان می‌بود. اما نه، حتی از موفقیت دوستان رنگ می‌بازند.
اگر نتوانید مهارت لذت بردن از هر آنچه را که در زندگی دارید در خودتان ایجاد کنید، مطمئن باشید با بیشتر به دست آوردن هر چیز، هرگز خوشحال‌تر نخواهید شد.
آروم باش.
هیچ چیز ارزش دلهره رو نداره.
ما رفتیم از اینجا
و الان پاییز سال ۱۵۰۲ ئه.
این کتاب‌ها رو باید بخونی چون بهت یاد می‌دن چطوری زندگیت رو تو موقعیت‌های مختلف نجات بدی و به خودت کمک کنی:
۱. هنر تلخ نکردن زندگی اثر رافائل سانتاندرو
۲. افسردگی نهفته اثر مارگارت رابینسون رادرفورد
۳. کتاب شکست عشقی اثر ریچارد بی راس
۴. محکم در آغوشم بگیر اثر سو جانسن
۵. قدرت شروع ناقص اثر جیمز کلیر
۶. کتاب مهربانی با خود اثر تیم دزموند
۷. زندگی خود را دوباره بیافرینید اثر جِفری ای. یانگ
۸. فرندز اثر متیو پری
چیزی هست به نام وجدان؛ که می‌توانی به آسانی با یک گلوله خلاصش کنی و برای همیشه از شرّ حضورِ تُرش رویانه‌اش راحت شوی. اما در این حال، دیگر هیچ گاه عطرِ شادیِ خالص را استشمام نخواهی کرد؛ و صافی کمرنگ اما عمیقِ آرامش، بر زندگیت جای نخواهد گرفت.