لطفاً چیزای خوب آدمارو بهشون بگید،
خوشتیپه بهش بگو
خوشگله بهش بگو
غذاش خوشمزهس بهش بگو
خوشگل میخنده بهش بگو
صداش قشنگه بهش بگو
مهربونه بهش بگو
بذارید آدما خوبی های خودشونو ببینن
دلیل حال خوب هم باشیم...
لطفاً چیزای خوب آدمارو بهشون بگید،
خوشتیپه بهش بگو
خوشگله بهش بگو
غذاش خوشمزهس بهش بگو
خوشگل میخنده بهش بگو
صداش قشنگه بهش بگو
مهربونه بهش بگو
بذارید آدما خوبی های خودشونو ببینن
دلیل حال خوب هم باشیم...
برای ابراز عشق به مردم، مجبور نیستید، هر فردی را که میبینید ببوسید. برای عشق ورزیدن به دیگران، لازم نیست یک کاسه برنج به آنها بدهید.
عشق ورزیدن یعنی، دربارهی دیگران کمتر قضاوت کردن، و دادن این اجازه به آنها که آنطور که دوست دارند زندگی کنند، و بدون انتقادِ ما "آن کسی باشند که هستند."
🌹
حوصلهٔ حدس زدنت نیست
اگه اشتباه نکنم کوین هوگان میگفت که «مهمتر از احساس همدلی، ابراز همدلیه.»
جدیدا بیشتر اینو حس میکنم که ابراز کردنِ حتی احساساتی که بهش افتخار میکنیم، برای خیلیها سخته.
همینطور که استفاده از کلمات محبتآمیز براشون سخته.
همینطور که وقتی باهاشون حرف میزنی، عمیقا میفهمنت اما زبانِ بیانِ این درک رو ندارن.
مثل خیلی از واقعیتهای دیگهٔ زندگی، این موضوع نه تلخه نه شیرینه که آدمها حال و حوصله ندارن ما رو حدس بزنن و بفهمنمون و کشفمون کنن و به درونیاتمون پی ببرن.
وظیفهٔ درک دیگری از ما به عهدهٔ خودمونه.
وظیفهٔ انتقال احساسات درست در قالب واژگان درست به عهدهٔ خودمونه.
همونطور که اغلبمون در شبکههای اجتماعی سرسختانه و ناآگاهانه به دنبال کشف آدمهاییم، به واسطهٔ اونچه میگیم و به اشتراک میذاریم، به بقیه فرصت میدیم ما رو کشف کنن.
وقتی با صراحت و صداقت اونچه حس میکنیم و نیازه گفته بشه رو ابراز میکنیم «منِ پنهانِ» کوچیکتر و «منِ آشکارِ» بزرگتری میسازیم.
شفافیت راحتی میاره.
چه توی کار
چه توی رابطه.
یک تمثیل روسی، از بوتهای میگوید که بر فراز تپهای میروید و چون بر بلندیست، باد میزند و کمرش را میشکند...
بوته میگوید:
«ارزش داشت این شکسته شدن، زیرا آنسوی تپّه را هم دیدم!»
هر به دست آوردنی، بهایی دارد...
در عمق دریا دلم میخواست چشمهایم را ببندمو برای چند لحظه هم که شده، وانمود کنم که آب را فراموش کردهام اما هرچقدر بیشتر سعی میکردم، کمتر میتوانستم به آب فکر نکنم؛ بیشتر غرق میشدم .
باید همیشه به یاد داشته باشی که ماندگارترین چیزها در ذهن، آنهاییست که وانمود به فراموش کردنشان میکنی.
هر چقدر بیشتر بخواهی چیزی را فراموش کنی، بیشتر در ذهنت با آن بازی میکنی.
سعی برای فراموش کردن چیزی، درست مانند فرار کردن از سایهات است، تو نباید از سایهات فرار کنی، نمیتوانی که فرار کنی؛ خورشید که رفت سایهات نیز میرود.
داروین تو نظریه فرگشت میگه:
باهوشها دوام نیاوردند
سخت کوشها هم دوام نیاوردند
پس چه کسانی دوام آوردند و ماندند؟ «انعطافپذیرها»
و تو این عبارت دو کلمهای، تکهی دوم مهمتره؛ «پذیرش»
یعنی بپذیریم دنیای ما پر از چالشهای سخت و متفاوته و ما باید باهاش کنار بیایم و دوام بیاریم ...
۱ . سکوت خیلی بهتر از پرحرفی هست (زبان)
۲ . تا قید آدم های دوزاری رو نزنید (دل)
آدماهای سطح بالا سراغتون نمیان.
اینقانون جهان هستی هست ، با رعایت این دو مورد بال میگیرید و پرواز میکنید تا بینهایت .
پ.ن) خودم شاید هنوز روی زمینم.
با ناباوری جملهای از کتاب خوبی را میخواندم با این مضمون کلی که:
جایگزینی برای شبکهسازی و ارتباط با دیگران که مسبب رشد و جایگاهسازی باشد، وجود ندارد.
من در پیچوخم حوادث و در تراشخوردگی درد و در نهایت استیصال دریافتهام که جایگزینی برای خوداندیشی، بازآفرینی جهان فکری و اقدام و عمل با تکیه بر خود وجود ندارد.
اگر قرار است دیگرانی کمک کنند یا شبکهسازی مجالی برای رشد فراهم آورد، در قدمهای بعد است.
شما را نمیدانم اما من ترجیح میدهم به جای تکیه بر مرحمت جهانیان و دیگران، پیش و بیش از هر کسی روی قدرت ذهن و عملگرایی حساب باز کنم چون گمان میکنم:
✔️که در ملال و رنج و ناکامی، جادویی نهفته است.
✔️که ابعاد کشف نشدهٔ وجود را میتوان در وقت درد شناخت.
✔️که انسان در مواجهه با عریانیِ زندگی، نهایتا تنهاست.
✔️که ذهن همواره آبستن ایدهها و راههای تازه است اگر بخواهیم و در مسیر بمانیم.
✔️که از «بودن» تا «شدن» مسیری است ناهموار که نمیتوان همواره با تکیه بر دیگران آن را هموار کرد.
𓄂𓆃
۱. برخی افراد در هنگام خشم، سعی میکنند خشم خود را نشان ندهند. به عبارت دیگر، این افراد خشم خود را فرو میخورند.
۲. برخی دیگر هنگام احساس خشم، رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان میدهند. داد میزنند، ناسزا میگویند، دیگران را کتک میزنند یا وسایلی را پرت میکنند. به عبارت دیگر، با رفتار خود به نحوی به دیگران یا وسایل آسیب میزنند.
۳. گاهی افراد رفتارهای پرخاشگرانه خود را به طور مستقیم نشان نمیدهند. یعنی ظاهرا هیچ رفتار پرخاشگرانهای انجام ندادهاند، ولی به فرد مقابل آسیب میزنند، مثلا ماشین فرد را پنجر میکنند. به چنین رفتارهایی «رفتارهای پرخاشگرانه منفعلانه» میگویند.
۴. برخی افراد علیرغم احساس خشم، کاری نمیکنند که به فرد مقابل آسیب بزنند، ولی احساس خود را نشان داده و خواسته خود را ابراز میکنند به این رفتارها، رفتارهای «جراتمندانه» میگویند.
یه جایی میرسه که تو تنهاییت باید تصمیم درست بگیری
و باید یادت باشه هیچ کس قرار نیست تورو درک کنه
چون تو هیچ کسی رو کامل درک نمیکنی